Uterus

Een vrouw spreekt. Ze haat douchen en houdt van regen. Ze ervaart de wereld als verwarrend, terwijl mensen bijzonder transparant lijken. In de veilige omgeving van haar huis vertelt ze honderduit, tegen niemand in het bijzonder – of toch, tegen An, de vriendin die ze al bij al graag heeft. Wat zich buiten de muren afspeelt, blijft onduidelijk, maar het moet iets zijn dat verstoort. Buikgevoel heeft ze: haar buik is een veilig hol, een vertrekpunt, eindpunt, rustpunt. Als die haar in de steek laat, geeft ze zich over aan tamelijk onschuldige wanen.